Trubadurskie wieści

CO SIĘ DZIEJE Z TYM ŚWIATEM!
O mości pany! Przyznam, iż w złej woli zabić tego kurwia chciałem, co mi grona podkradał. Żem zabujstwo chciał zlecić i nie wiara, ćny panie! Tyle morderców na zlecenie, że we łbie się nie mieści.
LIST GOŃCZY!
Jeno cień żem zobaczył i pukiel rudych kłaków nim przez okiennice ją zniosło! 300 florentów za rudą kurwę, co mi syna zarżnęła!
— zrozpaczony ojciec

PINIONDZA BRAK
Mości pany szlachetne! Pod Złotym Kielichem w długach tonie! Zarzekam się, że wszystko płacim, ale jakiś panicz na kreskę bierze bez ustanku! Pracowniki się go bojom i ciongle dajom, a ja nie mam za co chleba bachorom kupyć!

TŁUMACZA SZUKOM
Kogoś, kto w tajniki młodocianych słówek mnie wprowadzi, szukom ja. Przysłuchując się maluczkiemu pokoleniu, usłyszał żem o rzyciach. Czy ni ma jusz tematów do pogadań? O rzyciach trzeba opowieści snuć?
Znajdziecie mnie w karcmie!

POKAZY WRUŻKI!
W ogrodach dworskich przy xięciu młodym, jakaś elfia lala takie czary prawiła! Ponoć spalić go chciała i nam xięstwo obalić, ale czarny panicz uratował i z łap płomieni okropnych je wydarł! Dupeckę ładnom miał! Znaczy... miała. Miała!

BORDEL
Ci, co do Perły na amory się udajom, nie wrocojom jusz, ja mówię Wam! Coś zuego siem tam dzieje, mój siostrzenec z mieszkiem życia polaz i nie wrócił! To dla wiedźmaka robota!
— Zaniepokojony

WSKAZÓWKA
Córa ma zabujana po uszy w ćnym rycerzu błędnym jakimś! Tylko chodzi i gębo rusza "Jourdain, Jourdain, mój słodki" Kto wiedzę mo jak amory dziecku ze łba wybić, niech stowia się na rynku! Japka sprzedajem.

OBWIESZCZENIE
Zjotbym scupaka. Kto mo scupaka, nieh koło portu wypuścy!

DOTACJE
Ponoć fanuf grono jakieś jo mam! Zascyt to dla mne, pany, bom porządny chop jest! Ino problem mom, bo hora curka. Wespsze ktoś medzakiem, albo sakiewkom?
— Zbigniew Jęczydupa

Rasy i ugrupowania


Ludzie
Najpowszechniejsza z ras, która w stosunku do innych żyje stosunkowo krótko. Według Starszych Ras, ludzie przybyli do tego świata podczas Koniunkcji Sfer. Pierwsze spotkania z innymi rasami nie były pokojowe co rozpętało wojny z elfami, driadami czy też niziołkami. Przez tysiąc lat, od czasów pokonania elfiej przywódczyni powstańców, zwanej Aelirenn, ludzie zmusili do asymilacji wiele z ras, które wcześniej same zresztą sobie nie ufały i uznawały się za dominujące. Jednak nie wszyscy ludzie byli wrodzy innym rasom. Niewielu znalazło się takich, którzy tolerowali w sąsiedztwie nieczłowieka i odmieńca. Co więcej pojawiły się półelfy, dzieci ludzi i elfów. Wiele ras nadal wyznaje swoje mity i wierzenia, ale nietolerancja ludzi często zmusza ich do wyznawania ludzkiej wiary, pod groźbą utraty życia. Prawie każde państwo na Kontynencie to naród ludzki. Nieliczne, jak Mahakam, Dol Blathanna, Brokilon, czy Góry Tir Tochair zachowały się z nieludzkiej cywilizacji. Narody ludzkie rywalizują właściwie o wszystko, często zdarza się budowanie wydzielonych dzielnic miejskich i rezerwatów dla nieludzi. 

Elfy
Jest to jedna ze Starych Ras, przybyła na swoich białych okrętach o wiele wcześniej niż ludzie. Elfy są długowieczne i niezmiennie piękne, ich twarze są z reguły szczupłe i wyraziste. Rasę ową charakteryzuje również wzrost. Elfy są bardzo wysokie i mają szczupłą budowę ciała. Są najlepszymi łucznikami. Elfiej rasie z łatwością przychodzą praktyki magiczne, dlatego elfi czarodzieje są bardzo szanowani i uznawani. Znakami wyróżniającymi są szpiczaste uszy i drobne, pozbawione kłów zęby. Większość elfów nosi długie, proste i lekko podkoloryzowane warkoczami fryzury. Odnoszą się z ogromną pogardą do ludzi, wielu ich nienawidzi za zbrodnie przodków. Nie są wylewne, nie okazują bezpośrednio uczuć. Często na ich szatach i zbrojach, a także w makijażu, można dostrzec liściasty motyw. Elfy dzielą się na Aen Seidhe, które pozostały na Ziemi oraz  Aen Elle, które z pomocą jednorożców odeszły do innego świata.

Krasnoludy
Jedna z humanoidalnych Starych Ras. Wzrostem dorosły krasnolud sięga ludzkiemu mężczyźnie mniej więcej do piersi. Są dużo lepiej zbudowani od ludzi, dzięki czemu są silniejsi i wytrzymalsi, noszą zwykle długie brody, które są wyznacznikiem wieku ich posiadacza. W przeciwieństwie do elfów krasnoludy dość chętnie asymilują się z innymi rasami, nawet z ludźmi. To dość praktyczny i racjonalny naród, w ważnych sprawach zwykle kierują się rozumem i logiką. Są przy tym jednak bardzo dumni oraz niezwykle czuli na punkcie własnego honoru, zwłaszcza jeśli chodzi o ich krasnoludzkie kobiety. Przedstawiciele tej rasy często bywają świetnymi żołnierzami, doskonale znają się na wszelkich rzemiosłach oraz mają niezwykłą smykałkę do interesów. Zwykle nieco grubiańscy, szybko jednak dają się poznać z ich wesołej, pogodnej i rubasznej strony. Jako że krasnoludzkie społeczeństwo integruje się poprzez klany, nie mają oni problemu ze zmienieniem miejsca zamieszkania. 

Niziołki
Istoty zaliczane do tak zwanych nieludzi. Charakterystyczne dla niziołków są ich bose włochate stopy i niewielki wzrost. Cechuje ich niezwykła zwinność. Niziołki z reguły noszą się skromnie, ładnie, schludnie i pastelowo. Na ogół prowadzą spokojne życie. Część z nich żyje wśród ludzi, nawet pomimo prześladowań, ale też niektóre niziołki dołączyły do bojówek Scoia'tael, czyli nieludzkich buntowników, prowadzących wojnę z ludźmi w Północnych Królestwach. Legendarna jest niesamowita sprawność niziołków w miotaniu pocisków. Niziołki są niemal całkowicie wzorowane na znanych z sagi o Pierścieniu, Johna Ronalda Reuela Tolkiena, hobbitach. Nazwa "hobbit" również zresztą pojawia się w Sadze.

Wampiry
Istoty, najczęściej żywiące się ludzką krwią, niemal nieśmiertelne. Wampiry przybyły do tego świata podczas Koniunkcji Sfer, w liczbie trzech grup: Tdet, Gharasham i Ammurun. Pierwsze plemię wampirze ruszyło za Góry Sine, na wschód, a trzecie przekroczyło Wielkie Morze. Członkowie klanu Gharasham zostali na Kontynencie, asymilując się z resztą tutejszych mieszkańców i budując cywilizację, których ruiny można współcześnie odnaleźć w Toussaint. Niższe wampiry stały się jedynie groźnymi dla otoczenia potworami, zachowując swoje zwierzęce zmysły. Brak prześladowań wampirów skończył się wraz z rządami Khagmara, wampira z Toussaint. Potrafił wypijać w ciągu dnia całą populację wioski. Wtedy to zaczęły się przesądy i polowania na te istoty, niszczono ich cywilizacje. Przez ponad półtora tysiąca lat żyli wśród ludzi, krasnoludów, elfów i wszystkich innych ras, w większości jednak mieszkając w miastach zamieszkałych przez tych pierwszych. W świecie stworzonym przez Sapkowskiego wszystkie typy wampirów łamią jakiekolwiek stereotypy: nie działają na nie takie rzeczy jak woda święcona, krzyż, czosnek i tym podobne. Wampira może zabić jedynie inny osobnik tej samej rasy.

Dopplery
Istoty, nieraz uważane za potwory, mogące przybierać kształty innych istot włącznie z ich ubiorem, ekwipunkiem oraz charakterem i stylem zachowania. Wyglądem przypominają niziołki. Doppler jednak ma problem z przejęciem przeciwstawnych do swoich cech charakteru postaci w które się przemienia. Ludzie darzą dopplerów wielką nieufnością. Wiadomo, że dawniej po schwytaniu jakiegokolwiek osobnika kapłani odprawiali nad nim egzorcyzmy. Następnie wiązano go w kij i oblepiało grubo w kulę za pomocą zmieszanej z opiłkami gliny, po czym piekło na ogniu, by glina mogła stwardnieć na cegłę. Nieliczne osobniki, które przeżyły do dzisiejszych czasów ukrywają się pod fałszywymi postaciami. Przeważnie są to istoty bardzo tajemnicze, nie nawiązujące bliższych relacji, co pomaga im w uniknięciu rozpoznania prawdziwej postaci.

Czarodzieje i czarodziejki
Osoby, obecnie najczęściej ludzie, potrafiące władać magią i częściowo Mocą Czterech Żywiołów. Większość z nich posiada rozległą wiedzę w dziedzinie leczenia, astrologii oraz zielarstwa. Sprawnie posługują się zaklęciami. Magowie zapisali się na kartach historii już od samego początku. Dawniej największą ich ilość stanowiły elfy, których magia oraz zaklęcia są naturalnym środowiskiem. Większość z nich została jednak zgładzona. Same elfy uznały jednak, że współpraca z ludźmi jest zbyt ryzykowna, a czasy wielkich magów i tak zbliżają się ku zagładzie. Ówcześnie ludzie potrafią radzić sobie bez magów oraz ich zdolności, dlatego też ich rola zmalała i zainteresowanie nimi upadło. Czarodziei nadal najczęściej można spotkać na dworach królewskich, w wielkich miastach lub szkołach magii. Posiadają własne organizacje takie jak Kapituła czy Rada. Na Północy dysponują znacznymi wpływami, w odróżnieniu od Nilfgaardu, gdzie ich rola została znacznie ograniczona. Czarodzieje są przeważnie przebiegli, porywczy oraz aroganccy, zwłaszcza jeśli osiągnęli pełnię swoich umiejętności. Czarodziejki, które przeszły całkowite szkolenie magiczne są przeważnie bezpłodne, jednak zdarzają się wyjątki.

Wiedźmini
Wojownicy szkoleni od małego do walki z wszelakiej maści potworami oraz pozbywania się ich. Po pewnym czasie szkolenia dzieci mające zostać pogromcami potworów przechodzącą nieczęsto mordercze mutacje wiedźmińskie, wśród których najbardziej powszechna i znana jest Próba Traw. Większość dzieci nie przeżywa mutacji, co widać chociażby w niewielkiej liczebności wiedźminów. Są oni najemnikami – po uzyskaniu zlecenia, za odpowiednią kwotą pozbywają się grążących ludziom potworów. Dzięki mutacjom wiedźmini są doskonałymi wojownikami. Silni, szybcy i zabójczy dla przeciwników. Znają i potrafią używać prostych zaklęć w postaci znaków, czyli rzucanych przy pomocy odpowiednich gestów. Obecnie nikt nie jest wstanie stworzyć nowych wiedźminów, z uwagi na fakt, że żaden z czarodziejów nie ma dostępu do potrzebnej aparatury, składników i receptur. Wiedźmini ze starszyzny, znający tajemnicę tworzenia nowych wiedźminów, zostali zabici podczas ataków na wiedźmińskie szkoły.

Druidzi
Czarodzieje posługujący się magią natury, czyli Czterema Elementami. Często uważani za włóczęgów oraz mutantów. Swoją działalność najczęściej skupiają wokół drzew i powszechnej natury, broniąc jej oraz opiekując się wszystkimi stworzeniami lasów. Przeciwni jakiejkolwiek wycince drzew często odbywają tak zwane Zielone Marsze, czyli protesty przeciwko wycince lasów oraz zabójstw zagrożonych gatunków. Świetni zielarze i alchemicy. Pierwotnym zadaniem druidów była jedynie opieka nad Bleobherisem, świętym dębem, który według legend wykiełkował z wyrzuconego przez fale żołędzia zanim ziemie zamieszkały jakiekolwiek rasy humanoidów. Często również podczas wojen opiekują się rannymi sierotami, których potem przyłączają do własnego kręgu. W praktyce rzadko stosują jakąkolwiek magię żywiołów. Istnieją trzy kręgi druidów: angreński, mayeński oraz kovirski.

Sukkuby
Sukkuby to piękne demony pod postacią urodziwych kobiet, o długich włosach. Charakteryzują się demonicznymi atrybutami, takimi jak ogon, kozie roki oraz kopyta. Żywią się siłami witalnymi mężczyzn, dając im przy tym rozkosz. Ich męskimi odpowiednikami są Inkuby. Są również zdolne do gwałtu podczas snu. Często uważane za lekkomyślne i nieostrożne. Wielu jednak nauczyło się żyć w pokoju z Sukkubami. Wciąż jednak znajdą się tacy, którzy wystawią zlecenie na przedstawicielkę ich rasy. Najczęściej występują w lasach niedaleko osad, od niedawna można je spotkać również w miastach. Najczęściej bronią się atakując magicznymi pociskami.


Wymienione powyżej rasy oraz grupy nie są wszystkimi znanymi z uniwersum Wiedźmina, a jedynie takimi, które mogą być grywane przez autorów.